‘’ Ben dünyanın böyle bir yer olduğunu bilseydim, dünyaya gelmezdim.
Tutulan ellerin bırakılacağını, birlikte çıkılan yolların yalnız yürüneceğini, beraber el ele berbat edilen şeylerin beraber toparlanmayacağını, ne kadar kırgın olduğumu göstermenin yolunun kalbimi söküp çıkarmak olduğunu, kendi kalbimden kovulup kapının önüne koyulacağımı, kusuruma bakma denildiğinde kusura bakıldığını, inandığım şeyler uğruna yaptığım hataların başıma bela olacağını,kimin ne kadar canı yandıysa o kadar can yaktığını, yalanlara yalanlarayalanlarave yalanlara maruz kalacağımı bilseydim gelmezdim.
Gerçek, yalandan; ölüm, yaşamdan daha önemli. Bir kere yalan söyleyip bin kere ölenler var. Mesela ben bir kere yalan söyledim, o gün bugündür hayatımı toparlayamıyorum. Bir şey soracağım, bir kere yalan söylemiş olmak beni yalancı yapar mı ?Peki,madem her yalan geleceğe döşenmiş mayınlarsa, o mayınlar kimin geleceğinedöşeniyor ? Yalan söyleyenin mi yoksa yalan söylenenin mi ?Yalanın gizli öznesi kim ?
Çoğu zaman değiştirmeye gücümün yetmeyeceği bir hayatı yaşamak istemiyorum. Yaşadığım sürece her olumsuz olayda kendimi suçluyorum. Hayatta hiç kimsenin benim kadar hatalı olabileceğini kabullenemiyorum. Siz benden daha iyi insanlarsınız sanıyorum.
Sahi siz benden daha iyi insanlar mısınız ? ‘’
. . .
Yazı: Büşra ÖKLÜK
Foto: Josephine Cardin