Bugün son derece göreceli bir konuyu ele alıyoruz…
Parfümü kim için sıkıyoruz? Kendimiz için mi? Yoksa başkaları için mi? Bu soru herkesten farklı yanıtlar alıyor. Ben her ikisini de yapıyorum. Her iki tarafa da sonsuz ve eşit saygı duyuyorum. Bugüne kadar herkesten kesintisiz iltifat aldığım bir liste yapmak istedim. Aşağıda tam bir genel beğeni şöleni bekliyor bizi…
Memo- Sintra
Son yıllarda keşfettiğim en iyi iş. Mükemmel bir petitgrain notası içeriyor. Acı bir açılıştan sonra mükemmel bir tatlılığa bürünmesi beni hep ona hayran bırakıyor.
Yves Saint Laurent- Supreme Bouquet
Bence 20 yıl sonra hala hayatımızda olacak… O henüz kült değil. Ama olacak, ben bir şişe genel beğeni diyorum ona. Mevsimsiz, yaşsız, gösterişli…
Thierry Mugler- Alien
O bir kült… İltifat mıknatısı… Yaseminin en eşsiz işlenişlerinden biri… Dominique Ropion’un tarih yazdığı ve bir daha aynına yakın bir güzelliğin ortaya çıkamayacağını düşündüğüm efsane formülü…
Franck Boclet- Cocaine
Şu zamana kadar kendi kişisel parfüm kullanımımda en çok sorulan yollarda durdurulduğum parfümdür. Durup durup yahu bu kadar da iyi değil dediğim ama bir başkasından duyduğumda benim de deli gibi iltifat ettiğim parfüm… Uzun kullanımda inanılmaz sıkıyor.. Ara ara sıkılması gerektiğini düşünüyorum. Uzun ve günlük kullanıma uygun değil..
Guerlain- L’Homme Ideal Extreme
Benden öneri isteyen erkek arkadaşlarıma vazgeçmeden önerdiğim tek iş. La Petit Robe Noir’in maskülen versiyonu diyorum ben ona. Bence mevsimsiz her yere her yaşa uygun nadir erkek parfümlerinden.
Givenchy- Gentleman Réserve Privée
İlhamını Dior Homme İntense( Eski Batch )’den alan bu flanker.. Ne zaman bir parfüm mağazasına uğrasam beni mest ediyor. Son 1 yılın en iyi keşfi benim için. Dekantını sıktığım her gün soruldu ve iltifat edildi..
Yahya Türkmen