Söz konusu Kesmeşeker olunca herkesin farklı bir sahne listesi mevcut. O yüzden Kaptan’ın işi zor. Zaten şarkı aralarında her kafadan farklı ses çıkıyor.
Benim listemden de birçok şey vardı, ama Acıların Kralı’nın varlığı ayrıca sevindirdi. Herhalde görece kişisel Kesmeşeker hitim ise, Yolculuk Bitti. Beni en çok şaşırtan Duymuştum Şehirdeydim’in bu kadar coşku yakalamış olması.
Onu çaldılar bunu çalmadılar muhabbetine çok girmiyorum. Dediğim gibi her Kesmeşeker severin oldukça kişisel bir listesi vardır. Nazım Hikmet’in bahçesinde güzel bir serinlik eşliğinde Kesmeşeker dinlemek çok hoştu.
Peyk’i takip etmiyorum, çok bana hitap etmiyor. Ancak gözlemlediğim kadarıyla kendine özgü bir kitlesi var. İlk başta sahne seyirci iletişimi kopuktu, sonra giderek ısındılar. Müzikleri beni pek açmıyor, bence biraz şarkı yazarı ekolüyle grup müziği meselesinin arasında sıkışmışlar, kafaları karışık. Gene de güzel çaldılar, sevenleri de tatmin olmuş görünüyordu.
No Land’in ilk şarkılarını daha bir tuttum, postrock havalarını anıştırdığından beni yakaladı. Sonra gene benim hazzetmediğim bir modern etnik tarz tutturdular, ben orada yokum.
Velhasıl sonbahardan güzel bir esinti yakaladık.
Musa Acar