Parfümlerde gülü gerçekten ama gerçekten seviyor musunuz? Cevabınız tereddütsüz bir “Evet!!!” ise ancak bu parfümü deneyin derim. Ben parfümlerde gül koklamayı seviyorum; tabii amalarım var. Mesela; karanlık gül&paçuli kombinasyonları, gül&citrus ya da gül&oud karışımlarından genel olarak sevebileceğim birliktelikler çıkıyor. Ama amber ve reçine kombinasyonlarında gül beni biraz yorabiliyor. İşte bu parfümde de tam olarak bununla karşılaştım.
Rose Incense ilk kokladığımdan beri bende hep aynı hissi uyandırıyor. Gözlerimi kapatıp parfümü kokladığımda, kendimi resmen Avrupa’da bir kilisenin içindeymiş gibi hissediyorum. Evet, tütsü gibi bir koku algılıyorsunuz ama parfümün adı sizi yanıltmasın. Burada kokladığınız gül dumansı, kirli bir gül değil. Tatlı ama reçelimsi ya da şekerli değil. Güllü vazelin kokusunun hafif tatlı hali gibi. Yağlı ve yoğun bir kremsilik var parfümde.
Birçok reçine kullanımı gözüküyor açıklanan notalarda. Mür, olibanum, elemi vs. Ama esas olibanuma dikkat çekmek istiyorum. Zira kendisi dini törenlerde ve mumyalamada kullanılan bir tür reçine ki; bu durum da kokunun bende yarattığı hisle çok örtüşüyor.
Koku baştaki baharatlı his sonrası gittikçe tatlılaşan bir gülden ibaret. Bu tatlılığın notalara bakınca elemi reçinesinden gelebileceğini düşünüyorum. Dediğim gibi; reçel ya da şekerli his yaratan bir tatlılık değil bu.
Çok değişen ve şaşırtan bir koku değil. Performansına ise diyecek bir söz yok. Gerek yayılımı gerekse kalıcılığı Amouage parfümlerinin genelinde rastladığımız şekilde yüksek. Uniseks kullanıma müsait olsa da biraz feminen buldum kokuyu. Ama gül çiçeğini zihnimde kadınsı duruşla çok bağdaştırdığım için bende genel olarak gül parfümlerinde bu algı oluşuyor.
Eğer klasik gül&paçuli, gül&oud gibi kombinasyonlardan sıkıldıysanız, farklı bir gül yorumu denemek istiyorsanız, Rose Incense size başka bir kapı açabilir.
Berna Anter