Yüzyüzeyken konuşuruz diyorum

by-dea-krvavac

Telefonum çalıyor,  arayan eski bir arkadaşım “Canım sıkkın abi, konuşalım mı?” diyor. ”Okey” diyorum “yüzyüzeyken konuşalım” . Bana uyar kimin canı sıkkınsa beni arar, dert dinlerim. Sağolsunlar keyifleri yerindeyken akıllarına gelmem, fahri psikologum bir nevi.  Mekana vardığımda arkadaşımın benden önce geldiğini gördüm, bizim ki dertli dertli sigarasını içiyordu. “Ne oldu” dedim. Başladı anlatmaya, bir ilişkisi varmış kız dengesizmiş. Bir anda değişiyormuş geceyle gündüz gibiymiş. Eee dedim “ Neden böyle oluyor” diye bana sordu nefesi kuvvetli arkadaşım “Kıza sorsana olm” diye çıkıştım. O da çok sordum, dinledim, anlattım her seferinde haklı olduğumu söyledi diyerek konuyu özetledi.

Bu işler böyledir dedim. Kimsenin umrunda olmayan bir kadına şevkat ve ilgi gösterirsen hikmeti kendinde arar. Ne oldum delisi olur. Seni değil seni ona karşı olan centilmenliğini ve sadakatini sever. Sonra da sana tam tersini yapar. “Bu yaşa kadar öğrenemedin mi? ” diye bizim yaralıya sordum. Hafif yaralı dostum “öğrendim ama insan bazen yalanda olsa inanmak istiyor” diyerek noktayı koydu. Bir şey demedim bir sigarada ben yaktım, içime çektim. Ciğerli adamımdır, yalanı dolanı da içime çekebilsem keşke. Ama aynı anda psikolog, vakum ve dürüst olamam. Elimden bu kadarı geliyor. Dağılabilirsiniz.

Ali Mert Alan