Angutyus memleketten insan manzaralarını yazdı.
Millet olarak o kadar kıvrak o kadar hazır cevap ve o kadar uyanığızdır ki. Bunun ile ne kadar gurur duysak azdır. Bu olan üstü zekâmız zaten birçok ülke tarafından da tescillenmiştir. Mesela teknolojisi ile ürettiği arabalar, ev aletleri, tanklar ve ilaç sanayi ile dünyaya hükmeden Almanya da bir adam çıkıp buzdan jeton yaparak sigara makinelerini dolandırmayı akıl edememiştir ya da aklınca uygarlığa hükmettiğini sanan bir Avrupalı kafayı çalıştırıp bizim Euro’ya çok benzeyen 1 TL’yi tatile geldiğinde toplayarak alamancısı olduğu ülkede kullanmayı ülkemize gelen hiçbir Avrupalı turist akıl edememiştir.
En ufak bir olayda kafası karışan sanki gece yüzüne ışık tutulmuş tavşan gibi donup kalan elin gavuru bizim kadar kıvrak zekaya sahip değildir.
Son yıllarda bu kıvrak zekâmız tavan yaptı. Artık öyle ufak tefek üç kağıtlar ile uğraşmıyoruz. Daha organize daha planlıyız.
Mesela her felakete her cinayete bir isim uydurabiliyoruz. O kadar da güzel kitabına uyduruyoruz ki ağzını açacak itiraz edecek olanın vay haline. Sıkıyorsa açsın ağzını yiyorsa iki laf etsin anında alır cevabını.
Benim en beğendiğim ‘’namus davası’’ bak bu isim süper.
Şimdi bir eşin var senden ayrılmak istedi bıçaklıyabiliyorsun, kurşunlayabiliyorsun ne kadar kaçarsa kaçsın bir köşede işini halledebiliyorsun. Mesela uzaktan bir kızı sevdin sana gönlü kaymamışsa kaçırabilirsin ya da ister canını alırsın ister sakat bırakırsın. Soranlara ‘’namusum için’’ dersin. Oradan birisi buna itiraz ederse de ‘’gavat dersin, boynuzlu dersin, pezevenk dersin’’ susar. Çok daha konuşursa onu bile öldürebilirsin. Soranlara da ‘’namusumda gözü vardı’’ dersin. Ne kadar güzel değil mi?
Gençleri öldürebilirsin.. Bir yolculukta bir deniz kenarında bir düğünde tanışsalar birbirleri ile bir ömür dost olacak belki evlenip yuva kuracak çocuklara birbirini öldürtebilirsin. Sorana “birisi terörist birisi şehit” dersin. Baktın itiraz ediyor oradan birisi ona da ‘’vatan haini, bölücü ‘’ dersin susar. Baktın daha da konuşuyor. Adına sanatçı dediğin bir tanesi ‘’keşke benim çocuğumda şehit olsa’’ der bir tanesi onuncu yıl marşı remix yapar olay kapanır. Gerçi ‘’benim de çocuğum şehit olsa’’ diyenin bırak çocuğu şehit olmak üzülmesin, etkilenmesin ileride diye evladının cesedini çuvalda taşıyan bir babanın ülkesinde tarihin en büyük soygunu örtülür. O onuncu yıl marşı remix yapan da asker kaçağı çıkar ama olsun.
Mesela
Tarımı, hayvancılığı, turizmi bitirir insanları diri diri toprak altına sokarsın. Mecbur bırakırsın katledersin. Sorana bu işin kaderinde bu var dersin. ‘Aaa.. Olur mu öyle?’’ diyene ‘’sen karışma şehit oldu onlar’’ diyebilirsin. Çok fazla konuşursa ajan, provakatör, vatan haini dersin. Baktın susmuyor yere yatırır tekmelersin. Sıkıysa konuşsun bir daha.
Mesela
İnsanları yakabilirsin, trafikte adam öldürebilirsin, delik ayakkabı ile gezen bir adamın ensesine de sıkabilirsin. ‘’tahrik etti’’ dersin soranlara biri de çıkıp ‘’lan siz her şeyden tahrik oluyorsunuz nasıl iş bu?’’ derse de lobi olur, faiz olur, dış mihrak olur aklına ne gelirse söyleyebilirsin.
Mesela 13 yaşında beyni ancak bir tavuk kadar çalışan bir kız çocuğuna tecavüz edebilirsin. Hatta senin işin bitince arkadaşlarına, dostlarına da ikram edebilirsin. Sorana da ‘’rızası vardı’’ dersin. Oradan deyyusun biri çıkıp da ‘’ne rızası 13 yaşında ki çocuk lan bu’’ dediğinde tarihten, Araplardan falan örnek verirsin. Baktın daha konuşuyor dinsiz, imansız, Allahsız dersin kapanır konu.
Daha çok var.
Ne güzel isimler bulmuşuz ama cinayetlerimize, linçlerimize, rezilliklerimize. Kadın cinayetlerine namus davası, işçi cinayetlerine iş kazası, hayvan cinayetlerine temizlik, doğa ve tabiat cinayetlerine gelişme. Toplu cinayet ve linçlerimize de provakasyon diyoruz.
Bunlar bugün olan rezillikler değil. İşin korkunç olanı her zaman vardı ve olacak. Bunun ne hükümet ile ne başımızda ki siyasiler ile bir alakası yok. Bu linç, katletme, yok etme kültürü bizim ruhumuza sinmiş.
Bugün sen kafanı birbirinden rezil dizilerden kaldırmazsan mecliste reddedilen ‘’çocuk ve kadını koruma’’ kanunundan haberin olmaz. Bir gün sıra senin çocuğuna gelir. Erkek kılığına girmiş bir iblis otobüste mermi manyağı yapar evladını. Soranlara ‘’çok sevdim’’ der gider.
Bugün sen kafanı birbirinden kepaze yarışma programlarından kaldırmazsan mecliste reddedilen iş kanunlarından haberin olmaz. Kocan, baban katledilir. Kapına dayanır cübbeliler ‘’kader bu şehit oldular’’ derler ağzını açamazsın. Daha da konuşursan bir ton dayak yersin.
Bugün sen artık insanoğlunun gelebileceği en dip noktalardan birisi olan izdivaç programlarından kafanı kaldırmazsan ömrünü, çocukluğunu en güzel yıllarını test çözmek ile dershanelerde sürünmek ile geçiren evladının hayatını adadığı sınav sonuçları çalınır ağzını açıp tek kelime edemezsin.
Bugün sen, eşcinseller, translarda insandır, öldürmeyin! Diyenlere ‘’bu da ipne ha haha’’ dersen bir gün senin evladın da rızası vardı derler.
Maden kafanı gömdün kuma bari onuru, şerefi, kavgası ile yaşayan insanların önünden çekil!