Ayakta durmamızı zorlaştıran şarkılardan bahsedeceğim size.
Duyduğumuz zaman içimizden cenazelerin kalkmasına sebep olan şarkılar.
Yerli yersiz yüreğimize çarpan, yüreğimizi ağzımıza getiren, ağzımızı küfürlerle dolduran şarkılar.
Yaşamak zor zanaat mir’ im. Görmek istemediğimiz olaylar, sevmediğimiz insanlar, sevdiğimiz şarkılar var. Sevmediğimiz insanlarla aramıza duvar örebiliyoruz, hoşumuza gitmeyen konuları konuşmayabiliyoruz, hiçbir şey yapamazsak gözlerimizi kapatıyoruz. Şarkıları duymamazlıktan gelebiliyor muyuz peki ? Bakın ben gerekirse kulağımı da keser atarım duymamak için öyle hassas mevzu. Siz hiç kulağınızı kesmeyi düşündünüz mü ? Ben az önce düşündüm. Yapamadım.
Ömür dediğimizde ezberlediğimiz şarkılarla, beklediğimiz insanlarla, yaşadığımız anılarla ne biçim geçip gidiyor ama! Umut vadeden insanlardık halbuki; ne oldu da bu hale geldik ?Hayatın bize sunduğu aşkı, ihtirası, intikamı, parayı, seksi, malı, mülkü, sevgiyi, dostluğu. . .vb Hiçbirini hakkıyla yaşayamadık.
Pişman mıyız peki ?
Farkına varsak, belki pişman olmayı da öğrenirdik.
Sizin için şarkılar tuttum, buraya bırakıyorum.
- E bıktım artık fahişe gönüllerden
- Ne var ne yok yıkıldı, bu taşlar kefil
- Neydi esirgediğimiz, bu acelemiz niye
- Biliyorum görünce beni, hep tanıyordum diyecektin
- Ah, yakarlar seni, dönmezsin bir daha geri
- Zamanın eli değdi bize
- Ecel olduk birbirimize
- Sensiz sevinçlerim solar sonra, naparım ben
- Ellerini hangi su yıkar ortalık malı
- Bozar mı sandın acılar
Sevdiğiniz insanı size bağışlamayan Allah ‘ın adıyla ‘ ah bu şarkıların gözü kör olsun .‘
Büşra Öklük