Drones nihayet gün yüzü gördü..

Muse

Muse – Drones

Bu yıl içinde çıkmış/çıkacak olan son iyi albüm olarak düşündüğüm ve uzun süredir hasretle beklediğim Muse’un Drones albümü nihayet gün yüzü gördü.

Muse ilk albümlerinden beri hep takdirimizi kazanan, sakinlikten delirmeye ani geçişler yapan, tabiri caizse ruh halimizi en güzel ifade eden grup oldu. Drones yayınlanmadan önce eşi görülmemiş biçimde her şarkıya çektikleri videolarla dinleyicileri daha daheyecanlandırmayı başardılar.. Ancak albüm yayınladıktan sonra tepkiler biraz ekşi geldi..Tabii ki beklentiler Muse’un farklı ve yaratıcı müziğinin ve her daim politik duruşlarının devamı niteliğindeydi.Drones genel olarak bireyin tüm varlığıyla teknolojinin, hükümetlerin kısacası hayatın her alanında verebileceği bir mücadeleyle üstesinden gelebileceği fikriyle oluşturulmuş. Tavır aynı tavır ancak önceki albüm The 2nd Law’dan bu yana Matt Belamy daha da elektronik dünyalara daldığından Muse’dan beklenen eski günlere dönüş bu kez de yaşanmadı.

Yapılan eleştiriler bi yana son yıllarda rock müzik adına pek de güzel şeyler dinleyemediğimiz düşünülürse Muse’un yeni albümü Drones haddinden fazla iyi geliyor.Psycho, Reapers, The Handler, Aftermath ve Dead Inside dikkatimizi çeken eserleri oldu..Belki defalarca ardarda dinlenmez ama (madem yiğidi öldürüyoruz..) haksızlık etmeyelim en azından yaz boyunca dinleyebileceğimiz kaliteli bi albüm..

Matt Bellamy bırakın şahane gitar tekniğini, besteciliğini ve etkileyici vokalini zamanında Kate Hudson’ı kapmakla hayata en büyük golü atmış, sevdiğimiz bir insandır.

Gregor Noir