Yöndeş damar devindiren kara müziğin spirituel etkisi altında geçirdiğimiz günlerin ardından geriye zihnimize saplanmış sesler kaldı. Bu seslerin şiddeti giderek artarak hatıralarımızda kalıcı hasarlar oluştururken Moira’lar bile ince ince dokudukları kader ipliklerini önce parçaladı, ardından da bu kara müziğe karıştı. Bir tür Ecel*, kara sanatların ilham perisi oldular. Black metalin kışkırtıcı doğası, esrime hallerine alışık tekinsiz dinleyicilerinin vazgeçemediği bir ruh halidir.
Black metalin damarlarının çatlayarak tüm yeryüzüne yayıldığı bir yıl oldu 2016. Liste kabararak karardı. O halde bakalım, bizi bu sene hangi eserler, hangi çerçeveler altında büyüledi.
Black Metal’in Orthodox, Demonik Cayır Cayır Yanan Damarı
Darkthrone – Arctic Thunder (Peaceville Records/Norveç) yüzünü Ravishing Grimness’a doğru çeviren bir albüm; eski, kirli, tarihi hislerin canlandırıldığına tanık oluyoruz ama bu sefer daha slow-tempo. Darktrone’dan vazgeçemememin nedeni gitar tonları, Nocturno Culto’nun kasvetli vokalleriyle transfer olan frostbitten sesler ve Fenriz’in sizi karanlıkta adım adım takip eden davulları yerli yerinde. Black metal üstatlarından 2. Dalga Black Metal’ine getirilen yeni bir yorum, şeytani, nefret dolu ve zifiri karanlık. Grubun altın çağına benzer vahşi pure black arayanlar, gidip eskileri dinlesin!
Dark Funeral – Where Shadows Forever Reign (Century Media Records/İsveç) cehennemi müzikte bir nefes alma albümü ama zifiri karanlıkta kükürtlü havayı çekerek ciğerlerinize. Albüm iki parçadan oluşuyor gibi. İlk başlarda çivi gibi bir black metali zihnimize çakarken ikinci kısımda melodinin olgunlaşarak yayıldığı ve cenaze müziğine dönüştüğü parçalara bırakıyor kendini. Gruba dört dörtlük adapte olmuş bir vokal ve Dark Funeral’ın dirilişine şahit oluyoruz. Özlediğimiz bir sound, eksisi olmayan bir albüm, tam bir black metal kapağı ve konserde izlemelik, kafa göz dağıtmalık parçalar.
Abbath – Abbath (Season of Mist/Norveç) Immortal’ı özlerken karşımızda onu bulduk, önce saçma sapan pozlar verdiği fotoğraflar yayınlandı, ardından Immortal’a yakınsayan albümüyle kıyamet yükü parçalar ve şovlarla iddialı bir giriş yaptı ama bişeyler eksikti yine.
Khaos Dei – Opus II: Catechism (Osmose/Fransa) bir yıl sonra çıkardıkları ikinci albümleriyle kara ışığın yaratıcılıkta yollarını kesintisiz aydınlattığını göstermiş oldular. Black metalin en vahşi damarına hitap eden beste yapısı, orkestrasyonlarla yaratılan tekinsiz atmosferi ve ilkinden daha güçlü, daha demonik bir sound’a evrilen parçaların olduğu bir kara efsane. Yılın en çarpıcı black metal albümü.
Urgehal – Aeons of Sodom (Seasons of Mist/Norveç) karanlığın mükemmelliği gözler önüne seren bir tür hatıra albümü. Urgehal’in gitarist ve vokalisti Trond “Trondr Nefas” Bråthen’in ölümünün ardından grubun onun anısında en vahşi ve underground vokalistleri toplayarak geride kalan bestelerini birleştirdiği bir albüm. Kadroda kimler mi var? Nocturno Culto (Darkthrone), M. Shax (Endezzma), Hoest (Taake), Niklas Kvarforth (Shining), Sorath Northgrove (Beastcraft/Vulture Lord), Nattefrost (Carpathian Forest), Nag (Tsjuder), Bay Cortez (Sadistic Intent) and R.M (Angst Skvadron). Black metal’in vokalle nasıl şekil değiştirdiğini de gösteren çok vurucu bir çalışma.)
Anaal Nathrakh – The Whole of the Law (Metal Blade Records/İngiltere) grincore ile black metali enfes bir birleşimini yapan ikiliden bir masterpiece daha. Bu sefer senfonik öğelerle yeni bir boyut daha eklenmiş. Bu albüm tam bir katharsis! Dinleyip içinizde kalan yumuşamaya yatkın o duygulardan hemen arının!
Inquisition – Bloodshed Across the Empyrean Altar Beyond the Celestial Zenith (Seasons of Mist/Meksika) avantgard terimini bu albüm bile tek başına taşıyabilir. Atmosfere derinlemesine dalan, denyesel öğelerin de yer aldığı pure tonda bir albüm. Yılın en özgün black metal albümü.
Deathspell Omega – The Synarchy of Molten Bones (Norma Evangelium Diaboli/Fransa) önüne çıkan herşeyi parçalayacak yapıda, kaotik, grind etkilerin görüldüğü bir albüm. Parçaların arka planlarına odaklanarak dinlemek gerek. Ancak yer yer sıkıcı olabilcek bir monotonluğa ve asla bir Paracletus değil.
Behexen- The Poisonous Path (Debemur Morti Productions/Finlandiya) bir kez daha yeraltından sesleniyor Behexen… Albüm genelinde boğuk bir ton olsa da üzerinize yıkılan bu hissi tatmanız gerek.
Horna – Hengen Tulet (World Terror Committee/Finlandiya) pessimist, agresif, saf kan kokan bir albüm ama Horna’ın en iyisi değil.
Baptism – V: The Devil’s Fire (Season of Mist/Finlandiya) İskandinav black metalinin ateşini en önde taşıyan albümlerden biri. Yeni fikirler yok ama bu türe dair yapılan başarılı bir çalışma. Es geçilmemeli.
Saevitia Monumentum – From Light to Darkness (Endless Decrepitude Productions/Fransa) Black metale tutkun bir çalışma, rock temelli müziği oldschool’a giden bir patikada doom, atmosferik…yeni bir grup yeni bi albüm.
Suicidal & Saykodelik Melodiler Boğazınızı Keserken
Numeronean – Home (Seasons Of Mist/Kanada) ruhunuzu eritip lime lime eden, depresif, ıstırap dolu, post black bir albüm. Çığlıkların parçaların üzerinden aktığı yerde, akustik geçişler, iniş-çıkışlar ve kalp atışı ritimleriyle ölümle göz göze geldiğiniz bir noktadan sesleniyor. Parçaları bileştiren, konsepti tamamlayan çerçeve bir melodi var. İlk albümle yaratılan bu zifiri karanlık özgün tonla altın vuruş niteliğinde. Yılın en iyi suicidal çalışması.
Harakiri For the Sky – III: Trauma (Art of Propaganda-/Avusturya) Depresyonda gelinecek son nokta, berrak bir sound, black metalin atmosferik damarlarına doğru yolculuğa çıkaracak, double kick’leri ile içinizde atacak, boğuk vokalleriyle yavaş yavaş öldürecek bir albüm. Yılın en iyi post-black çalışması.
Karg – Weltenasche (Art of Propaganda/Avusturya) Post black söz konusu olduğunda Art of Propaganda’nın gruplarını ve Avusturya’yı takip etmek gerek. Karg, tek adamlar kategorisine de girecek şekilde tek başına bir kasvet. Melankolik, ıssız bir albüm, vokallerde ise pasif agresif bir isyan göze çarpıyor. Ama benim aklım hala Von den Winden der Sehsucht albümünde.
Oathbreaker – Rheia (Deathwish Inc./Belçika) çığlıklarla uzayıp giden doom-gotik kadın clean vokallerin black metale karıştığı, devingen melodilerle dolu atmosferik bir çalışma.
Drudkh&Hades Almight– The One Who Talks With the Fog / Pyre Era, Black! (Dark Essence Records/Ukrayna&Norveç) Drudkh atmosferik black metalde güzel işler çıkaran saykodelik bir yapıda türe sahipken, kutsal Bergen topraklarından çıkmış Hades Almighty hala ayakta klasik Norveç black metaliyle başlamış ama progresif sulara yelken açmış. Drudkh sözlerde de Ukranyalı şair Svidzinsky Vladimir Yevtymovych’in şiirlerini kullanmış, Hades tarafında ise gayet oturmuş besteler başı çekiyor.
Tek Kişilik Karanlık
Ihsahn – Arktis (Candlelight/Norveç) için ne söylenebilir ki? Black metale bu kadar farklı açılardan bakıp onu her yerde yaşatabilen bir üstat Ihsahn. Yine soğuk, sofistike, Opeth’vari göz kırpışların ardında yatan progresiflikte üzerinize çöken masif bir karanlık.
Belenos – Kornôg (Northern Silence Records/Fransa) yıllardır beklediğimiz bir dönüş albümü. Şarkıların beste yapısında Belenos’a has özgünlük korunurken müziksel gelişim çarpıcı. Yine pagan, keltik, ayinsel vokalleriyle üzerinize yağan büyüleyici bir eser.
Eldamar – The Force of the Ancient Land (Northern Silence Productions/Norveç) synth’lerle yaratılan göksel bir şölen, yumuşak geçişler, ambient türünün melankoliden uykuya geçtiği an. Özel bir albüm.
Hermóðr – The Howling Mountains (Wolfspell Records/İsveç) mistik, ıssız… Kuzeyin, doğanın sakin ve soğuk müziği var albümde.
ColdWorld – Autumn (Cold Dimensions/Almanya) romantizmin notalara karıştığı bir albüm.. trajedinin ayak izleri doom’a doğru götürüyor.
Brouillard – Brouillard Fransız yeraltından kafa karıştırıcı, bilindışına hitap eden sesler, black metalin ruhu notalar arasında. Burzum’a bolca göndermelerle.
Ecferus – Shamaniacal Essence ABD’den kaotik, darmadağın edici ilgi çekici bir çalışma.
Veldes – Ember Breather Slovenya’dan oldscool tarzın atmosferikle buluştuğu bir yerde albüm. Dinlenilesi ama yeni bir şey yok.
Atmosferik Yalnızlar…
Summoning’in yolunu döşediği bir patika bu, bu sene de ruhunuzu kanatanlar ıssızlığı dumansı seslere dönüştürmeyi becerdiler…
Alcest
Saor – Guardians (Northern Silence Records/İskoçya) ile beklenenden fazlasını veren, İskoç folk ezgilerini tüylerinizi diken diken edecek bir melankoliyle buluşturan bir albüm. Hem de Aura gibi bir efsanenin ardından. Yerel enstrümanlarla zenginleşen bestelerde yine bir soundtrack havası var. Black metale boyut kazandıran yılın en önemli çalışması.
Mare Cognitum – Luminiferous Aether-I (Voidhanger Records/ABD) daha dinlemeye başlarken uçuran, ruhunuzun derinliklerine hitap eden keşiflerle dolu bir albüm…
Alcest – Kodama (Prophecy Productions/Fransa) sanatsallık kokan albüm…
Urfaust – Empty Space Meditation (Ván Records/Hollanda) teknik denemeler, operavari black metal vokaller ve biraz tekrarlara takılsa da kara meditasyon gibi bir abüm…
Wayfarer – Old Souls (Prosthetic Records/ABD) atmosferik müziği taşıyan tribal davullar ve etkileyici akustik geçişlerle bir tür mix albüm. Yılın ilgi çekici çalışmalarından.
Wędrujący Wiatr – O turniach, jeziorach i nocnych szlakach (Werewolf Promotion/Polonya) suicidal kategorisine de girecek bu albümü karanlık yanı durmadan titreşen herkes dinlemeli. Istırabı anlatışındaki muhteşemlik göz doldurucu.
Ellende – Todbringer (Talheim Records/Avusturya) öldürücü post, akıp giden gitarlar, tüm boşlukları dolduran scream’ler…
Kalmankantaja – Tyhjyys (Wolfspell Records/Finlandiya) atmosferikten doom’a giden black metal çizgi…
Sojourner – Empires of Ash (Avantgarde Music) dünyanın iki ucu birleşirse; Yeni Zelanda’nın folk melodileri İsveç’in soğuk tınılarıyla bir arada. Beste yapısındaki profestonellik dikkat çekici.
Avantgard, Melodik Dokunuşlar
Borknagar – Winter Thrice (Century Media/Norveç) kıyametin habercisi arka arkaya gelen 3 kışın melankolik müziği ve Garm’ın eşsiz sesini tekrar duyduk. Black metalde 4 farklı vokalle yaratılan bir senfoni. Kesinlikle yıla damgasına vuran en iyi black metal albümü.
Bethlehem – Bethlehem (Prophecy Productions/Almanya) kendi adıyla bizi buralardan çok deliliğin göz bebeğine götüren, yırtıcı, suicidal, melankolik, karanlık black metale dair ne varsa tüm yapıtaşlarının özenle yerleştirildiği inanılmaz bir albüm. Experimental rock’tan funeral doom’a uzanan çizgide, atmosferi etkin bir şekilde değiştiren klavyeler, ön plana çıkan bass’lar, keskinden deneysele değişen gitarlar ve vokallerde Darkened Nocturn Slaughtercult’dan Yvonne Wilczynska’nın yarattığı mania bu albümü çok özel bir yere koyuyor. Jürgen olgunlaştıkça bizi Bethlehem’e daha çok bağımlı kılacak gibi görünüyor. Bir türün, Dark Metal’in yaratıcısından bir masterpiece daha.
Svartelder – Pyres (Dusktone/Norveç) katmanlardan oluşan Black Metal’e verilebilecek çok güzel bir örnek. Çığlık çığlığa başlayan albüm sizi alıp götürecek gotik bir arka fon ve zengin bir beste yapısı sunuyor. Bu senenin en vahşi, keskin uçlu black metal albümü.
The Vision Bleak – The Unknown (Prophecy Records/Almanya) içimizdeki ölüler canlanıyor… İncelikli sözler, teatral bir atmosfer, orta-düşük tempo giden karanlık ve sanatsal bir albüm. Korkunun müzik halini herkes keşfetmeli, Markus’un elinin değdiği projelere hep şans verilmeli.
Imperium Dekadenz – Dis Manibvs (Seasons Of Mist/Almanya) black metal ateşini ağır ağır taşıyan dört dörtlük bir albüm. Oldschool beste yapısıyla özlenen saf black metal ve melankolinin altında sırılsıklam ıslanma var bu albümde.
Ancient – Back to the Land of the Dead (Soulseller Records/Norveç) 12 yıl aranın ardından gelen, gotik elementlerin görece azaltıldığı bu albüm Ancient’ın melodik anlamda hala yeni fikirler üretilebildiğini gösteriyor. Yine de Ancient’ı aşan bir albüm değil.
Negura Bunget – Zi (Lupus Lounge/Romanya) kadro değişiklikleri ardından gelen değişmiş bir Negura sound’u daha. Eski takipçilerinin alışamadığı bir albüm daha ama daha önceden dinlememiş olanlar yerellikte son nokta bu albüme bakabilir.
Winterhorde – Maestro (ViciSolum Productions/İsrail) acaba bir rock albümü mü dinliyorum dedirten progresfilikte, yaratıcı fikirler, senfoni…
Schammasch – Triangle (Prosthetic Records/İsviçre) kabuslarınıza hitap ediyor…
Selvans – Lupercalia (Avantgarde Music/İtalya) folklorik, melodik karanlık fikirler…
Eis – Bannstein (Lopus Lounge/Almanya) keskin uçlardan doom’un ağır damarlarına geçiş, noktürnal black…
Moonsorrow – Jumalten Aika (Century Media Records/Finlandiya) tanrıların zamanı… Albümdeki parçaların özellikle bitişlerine bakın. Adeta bir pagan ayininin bitişi gibi…
Mistur – In Memoriam (Dark Essence Records/Norveç) yeni bir şeyler yok ama alabildiğine melodik, bol klavyeli, dinamik bir şeyler denemek isteyenlere göre…
Draugnim- Vulturine (Debemur Morti Productions/Finlandiya) dark, heavy ve bu yıın en iyi epic black albümü.
Nocturnal Mortum&Graveland – The Spirit Never Dies (Heritage Records/Ukrayna&Polonya) adına yakışır bir split; acı dolu bir müziğin içine konuşlandırılmış melodiler sizi daha eski, daha karanlık zamanlara götürüyor…
2016’ın tuhafları
Saykodelik post etkiler üstümüze başımıza bulaşırsa…
Hail Spirit Noir-Mayhem In Blue (Dark Essence/Yunanistan) karanlığı yaymaktaki yaratıcılıkları…
Cultes Des Ghoules – Coven, or Evil Ways Instead of Love (Under the Sign of Garazel Productions/Polonya) önce vokale alışmak gerek, sonra bu tuhaf albümü dinleyip siz karar verin…
Desaster – The Oath of An Iron Ritual (Metal Blade Records/Almanya) speed etkisinin yoğun bir şekilde hissedildiği parçalar oldukça harekeli, Alman trash’iyle harmanlanmış black. Türün dinleyicisine hitap edebilir belki ama yeni bir şey vaat etmiyor. Ben kapağına aldandım.
Ragnarok – Psychopathology (Agonia Records/Norveç) old school black, bildik tanıdık bir albüm, kimse yabancılık çekmez. Ancak hala klipte ayin ve kurban konularını işleyerek Mother North ekolünü devam ettirme durumuyla karşı karşıyayız. Geçelim lütfen, canı sıkılan dinleyebilir.
Mesarthim – Pillars, Spire, Type III, The Great Filter ve Mors alfabesiyle yazılmış Yokluk albümünü çıkardı 2016’da. Avustralya’dan olsa da kozmik yapısıyla bu dünyaya hiç ait olmadıklarını anlıyorsunuz. Etkileyici, yer yer senfonik, 2017’yi Mesarthim’le bol bol doldurmalı.
2016 Black Metal anlamında yoğun geçen bir yıl oldu. Unuttuklarım elbette olacaktır. Lütfen onları bana yazın, sisler hiç dağılmasın, zifiri karanlıkta Black Metal ile büyülenmeye devam edelim.
Önce keşfetmek isteyenler, bahsi geçen albümlerden örnek parçalara aşağıdaki kanaldan ulaşabilirler:
Zeynep Çolakoğlu